Aforizmalar

Gönlüne kulak ver.

İhtiyacı var sana.

İyileştir onu.

***

Şu görkemli binalar, sığ ağaçlar, mavi denizler…

Yokluğunda hiçbiri anlam taşımıyor.

Bir taş yığını, kuru bir ot, bulanık bir su.

İzah edilemeyecek derecede anlam üstüsün.

***

Geçer sandım.

Günden uyku çıkarsa geriye sayılı saatler kalır dedim.

Bilmezdim saatlerinin de geceme eklendiğini.

***

Terk edilmedim. Acın hâlâ benimle.

***

Ansızın çıkıversen

Bir kez daha karşılaşsak

Tir tir titresem

Ve sen bir daha hiç gitmesen

***

Söz verdim,

Bir daha dayanma gücümü aşamayacaksın.

Gelmeyeceğim mesela çağırsan,

Uzunca seni düşünmeyeceğim…

Yine de karşıma çıkma istersen

Yeminler sadakatsizdir.

***

Yeryüzünde bir daha asla denk gelmemeliyiz.

Ne ben yazmalıyım ne sen okumalısın.

***

Yetmedi mi bu kadar incinme…

Kalbinin sevilmeye ihtiyacı var, onun değil.

***

Ne yapacağımı bilmiyorum…

İkiye bölündüm.

Gölgem bile sana gelmek istiyor.

***

Yaşlanmış,

Yüzü solmuş,

Güzelliğini kaybetmiş diyorlar.

İnanması güç…

Yanlış anlamışlardır,

Benzetmişlerdir,

İyice bakamamışlardır.

***

Sana seslendiğim zaman beni duy lütfen.

Günlerce üstünü başını düzelten sözcükler taşıyorum.

Gözlerinin bir kez değmesi için bunca hazırlık.

***

Hafızama öyle bir tesir etmişsin ki duvar saatimle birlikte oturup zamanın senden ibaret olduğunu fark ediyorum.

***

İçimden dökülenleri yan yana getirdiğimde geceler istediğim kadar uzuyor.

***

Gözlerim uykuya yeltenmez.

Sessizce geceyi dinler ve izler bulur senden.

Can ne kadar acırsa o kadar sırrına erişir.

***

Gidişler yalnız değildir.

Önce şehirler ayrılır, sonra sesler, sonra yüzler…

Yazan eller eşlik etmez hiçbir ayrılığa.

***

Hiç kimse seni hatırlatmıyor. Yokluğun bile herkesten daha çok.

***

Nasıl bir duygudur bu?

Her defasında kolumdan tutup kapına getiren birileri var.

***

Ruh kendisini taşıyan bedenden yalnızca sevgi hissedince ortaya çıkar.

***

Gözleri deniz dibi

Arınmış beyazdan bile

Kim bilir kime yaşam olmuştur o gözler

Sözlerime gözleri şahit olarak yeter.

***