Vatan
Ne toprağın altında yatanlardır vatan!
Ne de yeryüzünde dolaşanlardır vatan!
Ne denizde kulaç atanlardır vatan!
Ne de gökte süzülenlerdir vatan!
Vatan dediğin bürünmektir ete, kemiğe.
Vatan dediğin direnmektir benliğinle.
Vatan dediğin durmaktır, düşünmektir senelerce.
Vatan dediğin bir değil bin olmaktır vakti geldiğinde.
Sadece analar değildir ağlayan.
Sadece babalar değildir savaşan.
Sadece çocuklar değildir yetim kalan.
Sadece vatan değildir karalar bağlayan.
Topraktır nice canları alan.
Topraktır sevdiğimizi bizden koparan.
Topraktır şehitlerimizi bağrına basan.
Topraktır, yine de topraktır bizi karşılayan.
Ne dünya bize kucak açtı!
Ne de denizler bizi kurtardı!
Ne arkamızdan ağlayanımız vardı!
Ne de elimizden tutup kaldıranı!
Toprak vardı bir tek dost olarak.
Toprak vardı bir tek çaresizce bakarak.
Toprak vardı a dostlar, bir avuç toprak
Toprak vardı ve o toprak ki seyretti bizi ağlayarak.
Sadece biz vardık bu koskoca dünyada.
Sadece şanlı Türk milleti vardı bu davada.
Sadece bir avuç Türk tutundu bir arada.
Sadece biz vardık meydan okuyarak dünyaya.
Vatandır uğruna yedi düvelle dövüştüren.
Vatandır uğruna göz kırpmadan can verilen.
Vatandır Türklerin göz bebeği denilen.
Vatandır ki o vatan sürecektir ebediyen.
Ne vatan sadece topraktır!
Ne toprak sadece vatandır!